مدیریت کار آمد به درک پیچیدگی های سازمان و جایگاه عملیاتی افراد در سازمان گفته می شود. درک درست فرد از خویش و شناخت توانایی هایی که در انجام امور دارد، می تواند به فرد کمک کند تا بتواند تشخیص دهد در کدام جایگاه عملیاتی می تواند فرد مفیدتری برای سازمان باشد. این درک افراد در یک قسمت از سازمان می تواند به تغییر در قسمت های دیگر منجر شود.
در عرصه سازمانی، تغییر و تحولات بزرگی که براساس مهارت های ادراکی، فناوری و دست آورد های روز دنیا در تمامی عرصه ها، چه داخلی و چه خارجی سازمان اتفاق می افتد، باعث پیدایش رویدادی به عنوان مدیریت کار آمد می شود.
تعریف مدیریت کار آمد چیست؟
مدیریت کار آمد به قدرت تشخیص، تجزیه و تحلیل محیطی سازمان و توانایی گرفتن تصمیم درست و به جا و اجرای فعالیت هایی که باعث تقویت و پیشرفت روز افزون سازمان می شود را می گویند.
مدیریت کار آمد به پیش بینی آینده نمی پردازد بلکه در ساختن آینده ای درخشان و بهتر راهکار های مفید در اختیارمان می گذارد. ارائه راهکار جدید و تازه سبب ایجاد پویایی در سازمان می شود و در برابر تغییرات محیطی واکنش سازنده نشان خواهد داد.
مدیریت کار آمد به جای برنامه ریزی محض و خشک به داشتن دیدگاه جامع در وضعیت تحول محیطی تاکید می کند. دراین زمان یک مدیر کار آمد باید دارای تفکر خلاق هم باشد تا بتواند با تغییرات محیطی جامعه سازمان را هدایت کرده و از ناهنجاری ها جلو گیری کند.
بنابراین داشتن سازمانی که بتوان در آن به تجزیه و تحلیل محیطی پرداخت، نیازمند داشتن مهارت های ادراکی مدیران و رهبران آن سازمان است.
چند گام اساسی یک مدیریت کار آمد
۱- شناخت و تجزیه تحلیل مدیریتی محیط درونی و بیرونی
برای تصمیم گیری درست در سازمان، اولین گام یک مدیر، شناخت و داشتن درک درست از محیط است. محیط یک سازمان بر تمامی عوامل و فعالیت های سازمان تاثیر می گذارد. برای داشتن محیطی سالم و کارآمد سازمانی، باید مطالعه ای دقیق در پیرامون محیط درونی سازمان، نقاط قوت و ضعف داشت. فرصت ها و تهدیدات محیط بیرونی سازمان که سبب تاثیر در محیط درونی می شود را شناسایی کرده و آن را مورد ارزیابی قرار داده تا براساس مطالب به دست آمده و شناخت، مناسب ترین راه را برای عملکرد بهتر سازمان انتخاب کنیم.
۲- عزم راسخ قدرت درک یک مدیریت کار آمد
مدیریت کار آمد به عزمی راسخ و قدرت درک بالایی نیاز دارد تا بتواند بهترین تصمیم ها را برای تحول سازمان اتخاذ کند. وقتی در راس امور یک شرکت مدیریت خلاق و کار آمد قرار بگیرد، می توان این روحیه را در بقیه افراد سازمان نیز فرهنگ سازی کند.
در یک سازمان با مدیریت کار آمد، اولین گام در جهت تحول این است که باید باورهای نیروهای انسانی را در راستای حرکت های کار آمد قرار دهیم. تا با به وجود آمدن هر مسئله تازه ای در برابر آن از خود مقاومت نشان ندهند. یک مدیر کار آمد برای آنکه بتواند نیروی انسانی را در مسیر تحول قراردهد، باید ابتدا آن افراد را از اهداف این عملیات آگاه سازد.
تجزیه و تحلیل محیطی، این امکان را برای ما ایجاد خواهد کرد که
۱- به کارمندان در شناخت وضعیت کنونی و آینده کمک خواهیم کرد.
۲- به ما در بررسی و شناخت عوامل تاثیر گذار بر سازمان کمک خواهد کرد.
در مطالعه درون سازمانی، نقاط قوت و ضعف در ابعاد مختلف تعیین می گردد و در مطالعه برون سازمانی، شناسایی فرصت ها و تهدید های محیط بیرونی مورد توجه قرار می گیرد. این مطالعه و شناخت به مدیران این امکان را می دهد تا بر اساس فرصت ها و تهدیدات پیش رو تصمیم اتخاذ کنند.
محیط بیرونی سازمان خود به دو بخش تقسیم می شود:
بخش عمومی شامل:
– عوامل اجتماعی (میانگین میزان تحصیلات ).
– عوامل اقتصادی ( نخ بهره وتورم ).
– عوامل سیاسی (قدرت احزاب ، خط مشی دولت ).
– عوامل قانونی (قوانین حقوقی ، قوانین بین المللی ).
بخش عملیاتی شامل:
– مجموعه عوامل بیرون سازمانی که تاثیرات آنی و شدیدی روی دستاوردها دارند. مانند، ارباب رجوع، مردم، نیروی کار، جوانان یک جامعه ….
محیط درونی، عوامل خود سازمان هستند. نوع عملکرد یک سازمان در برابر چالش ها و فرصت ها، کسب رضایت مراجع کنندگان، موقعیت اجتماعی و سطح آگاهی افراد سازمان و … از عوامل درونی سازمان به شمار می روند.
برای انجام امور یاد شده و دست یابی به فرایند تجزیه و تحلیل درون سازمانی و ایجاد محیط مناسب برای کار در راستای وظایف باید این عوامل را برای خود مشخص کنیم.
– تعیین اهداف و نوع عملکرد سازمان
– مشخص کردن اهداف بلند مدت در راستای عملکرد سازمان
– چشم پوشی از فرصت های آنی برای رسیدن به موفقیت های بهتر و بزرگتر در آینده
– ضرورت هماهنگی تمامی افراد یک سازمان
– حرکت تمامی افراد یک سازمان در راستای عملکرد سازمان و تعهد به امور سازمان
– شناخت اجزای سازمان و شناخت توانایی های هر یک از افراد سازمان
– شناخت پیچیدگی های سازمان
– ایجاد مهارت سازنده در سازمان
– شناخت موقعیت خود در جهت تحقق اهداف سازمان
– شناخت و درک موقعیت سازمان در جامعه
